Deflektor nawigacyjny służy do emitowania silnych strumieni (prawdopodobnie) grawitonów (w cghwili obecnej są to czysto spekulatywne cząstki, które mają odpowiadać za przenoszenie oddziaływań grawitacyjnych). Z uwagi na to, że emisja grawitonów, które bardzo słabo oddziaływują na materię (grawitacja jest tzw. oddziaływaniem słabym) muszą być bardzo potężne, by odnosiły porządany skutek, deflektor nawigacyjny może służyć również do emisji różnych innych rodzajów promieniowania - np. EM, albo jako emiter fazera, albo nadajnik podprzestrzenny. Silny, skompresowany strumień grawitonów może także przebić sie do innych wymiarów (przestrzeń gatunku 8472), zaś gwałtowna emisja tachionów powoduje powstanie wiru czasowego, którego kontakt z materią i energią kończy sie dla nich podróża w czasie
Jego najbardziej widocznym komponentem jest talerz (misa) deflektora widoczna zazwyczaj z przyodu okrętu.
Istnieje też deflektor bojowy, któy również jest emiterem, ale emituje on pole siłowe, rodzaj zapory oenergetycznej o bardzo wysokiej mocy i okreslonej częstotliwości działania, co pozwala chronić obiekty wewnątrz tego pola przed różnorodnymi zagrożeniami. Jest on nie widoczny z zewnątrz (choć być może jest on tożsamy z deflektorem nawigacyjnym). W nowoczesnych okrętach GF (w drugej połowie XXIV wieku) istniej prawdopodobnie cała sieć deflektorów bojowych, co pozwala na sprawne manipulowanie (wyłączanie, włączanie) różnorodnych sekcji osłon (np. rufowych), dzięki czemu można oszcedzać energię, lub lepiej sterowac obroną przed ogniem przeciwnika)
http://memory-alpha.org/en/wiki/Navigational_defle ctor